Bu büyüleyici eser, konu olan genç bir kadının, alışverişe çıkarken elinde büyük, modaya uygun boş bir tuvali tutarken yakalanmış yumuşak ama kararlı bir varlıkla izleyeni etkilemesini sağlıyor. Sanatçının pastel renk kullanımı, eterik bir hafiflik içinde dans ediyor, her fırça darbesi sıcaklık ve yaşamla dolu. Canlı mavi arka plan, güneşli bir gökyüzünü hatırlatırken, onun koyu giysisi ile güzel bir tezat oluşturuyor ve bakışları çekip, moda dünyasındaki yolculuğuna merak uyandırıyor. Onunla bir bağ hissetmemek zor; düşünce ve amaç arasındaki bir an içinde yakalanmış, sanki tuvalden sanki gerçekliğimize adım atıyor gibi görünüyor, peşinden bıraktığı hoş bir hisle.

Kompozisyon öğeleri uyumlu bir denge içinde, figürün dikkat çekmesine izin veriyor ama arka planın üzerine çıkmıyor. Renoir'in ışıkla oynama biçimi, eserin duygusal manzarasına canlılık katıyor; bu teknik sahneye enerjik bir yaşam katıyor. Renkler arasındaki etkileşimde, gözle görülür bir neşe var; bunlar parıldayıp sallanırken, 19. yüzyıl sonu Paris'inin canlı ruhuyla yankılanıyor. Bu resim, moda ve sanatın iç içe geçtiği ve kadınların bu iki alanda kendi alanlarını inşa etmeye başladığı bir geçiş dönemini kapsıyor. Özünde, bu eser sıradan bir temsilin ötesine geçiyor; güzellik, hırs ve modern kadınlığın çiçek açan hikayelerini fısıldıyor; izleyiciyi kalıcı bir hayranlık ve ilham duygusuyla bırakıyor.