Σε αυτό το μαγευτικό έργο, το θέμα—μια νέα γυναίκα—γοητεύει το θεατή με μια απαλή αλλά αποφασιστική παρουσία, καταγραμμένη στη στιγμή που σταματά για να στραφεί καθώς κρατά έναν μεγάλης κλίμακας, κομψό, κενό καμβά. Η χρήση παστέλ χρωμάτων από τον καλλιτέχνη χορεύει με μια αέρινη ελαφρότητα, κάθε πινελιά γεμάτη ζεστασιά και ζωή. Το ζωντανό μπλε φόντο, που θυμίζει τον ήλιο, αντιπαραβάλει όμορφα με την σκοτεινή ένδυση της, προσδίδοντας μια κομψότητα που προσελκύει το βλέμμα και εγείρει περιέργεια σχετικά με το ταξίδι της στον πολύχρωμο κόσμο της μόδας. Είναι δύσκολο να μην αισθανθείς μια σύνδεση μαζί της, πιασμένη σε μια στιγμή στοχασμού και σκοπού, φαίνεται να φεύγει απευθείας από τον καμβά στην πραγματικότητά μας, αφήνοντας πίσω ένα αίσθημα χαράς.

Τα στοιχεία σύνθεσης είναι ισορροπημένα με αρμονία, επιτρέποντας στη μορφή να προσελκύει την προσοχή χωρίς να συνθλίβεται από το φόντο. Η μοναδική χρήση φωτός από τον Ρενουάρ συμβάλλει στη συναισθηματική τοπογραφία του έργου—μία τεχνική που προσφέρει ζωντάνια στη σκηνή. Υπάρχει μια απτή χαρά στην αλληλεπίδραση μεταξύ των χρωμάτων, καθώς λάμπουν και κουνιούνται, αντηχώντας το ζωντανό πνεύμα του Παρισιού στα τέλη του 19ου αιώνα. Αυτός ο πίνακας αποτυπώνει μια μεταβατική εποχή, όπου η μόδα και η τέχνη αλληλεπλέκονταν, και οι γυναίκες άρχισαν να οικοδομούν τους δικούς τους χώρους σε και τις δύο περιοχές. Κατ' ουσίαν, αυτό το έργο ξεπερνά την απλή εκπροσώπηση, ψιθυρίζοντας ιστορίες ομορφιάς, φιλοδοξίας και την άνθιση της σύγχρονης θηλυκότητας, αφήνοντας τον θεατή με μια παρατεταμένη αίσθηση θαυμασμού και έμπνευσης.