Bu büyüleyici parçanın içerisinde, küçük bir çocuk büyük bir koltukta oturuyor; küçük bedeni koltuğun süslü kaplaması ile nazik bir tezat oluşturuyor. Çocuk, düz çizgiler ve volanlarla süslenmiş açık mavi bir kıyafet giymiş ve masumiyeti ve merakı simgeliyor. Oyunbaz bakışları kucağında tuttuğu mavi topa yönelmiş, bu da sakin düşünme anı ya da oyun beklentisini çağrıştırıyor. Fırça çalışması ustaca; her bir fırça darbesi çocuğun dağınık saçlarını, kumaşın dokusunu ve odanın gölgeli köşelerini hayata geçiriyor ve sahneyi samimiyet ile dolup taşıyor.

Renk paleti ağırlıklı olarak yumuşak ve sakin, tatlılık yaratan mavi ve beyazın hafif tonlarıyla dolup taşıyor. Bu palet yalnızca izleyiciyi çocuğun dünyasına çekmekle kalmaz, aynı zamanda belki de çocukluğa dair anıları canlandırır. Kompozisyon, çocuğa odaklanmış olsa da, arka planda dekorasyonun belirsiz hatlarıyla yaşanabilir bir alanı ima ediyor ve bu büyüleyici anı evsel bir gerçekliğe bağlıyor. Sanatçının hem gençliğin nazik doğasını hem de çevresinin inceliklerini yakalama yeteneği, derin bir duygusal zenginlik yaratıyor ve izleyiciyi çocukluğun geçici mutlulukları üzerine düşünmeye davet ediyor.