Σε αυτό το εντυπωσιακό κομμάτι, ένα μικρό παιδί κάθεται σε μια μεγάλη πολυθρόνα, το μικρό του σώμα αντιπαραβάλλεται απαλά με την περίτεχνη ταπετσαρία του καθίσματος. Το παιδί φοράει ένα ανοιχτό μπλε ρούχο που έχει ρίγες και βολάν, ενσαρκώνοντας την αθωότητα και την περιέργεια. Το παιχνιδιάρικο βλέμμα του είναι στραμμένο προς μια μπλε μπάλα που κρατά στα γόνατα, υπονοώντας μια στιγμή ήσυχης σκέψης ή προσδοκίας παιχνιδιού. Η δουλειά με το πινέλο είναι αριστοτεχνική - κάθε πινελιά δίνει ζωή στα ανακατωμένα μαλλιά του παιδιού, στην υφή του υφάσματος και στα σκιερά γωνίες του δωματίου, επιτρέποντας στη σκηνή να ανθίσει με οικειότητα.

Η παλέτα χρωμάτων είναι κυρίως ήρεμη και καταπραϋντική, με απαλά χρώματα του μπλε και του λευκού που επικοινωνούν γλυκύτητα. Αυτή η παλέτα δεν τραβά μόνο τον θεατή στον κόσμο του παιδιού, αλλά αποπνέει και μια αίσθηση νοσταλγίας - ίσως αντηχώντας με αναμνήσεις της ίδιας της παιδικής ηλικίας. Η σύνθεση, αν και επικεντρωμένη στο παιδί, υποδηλώνει έναν χώρο διαβίωσης με τις αμυδρές περιγράμματα της διακόσμησης στο παρασκήνιο, εδραιώνοντας αυτή τη γοητευτική στιγμή σε μια οικεία πραγματικότητα. Η ικανότητα του καλλιτέχνη να αποτυπώνει τόσο τη τρυφερή φύση της νεότητας όσο και τις λεπτές αποχρώσεις του περιβάλλοντος τους δημιουργεί μια συναισθηματική πλούτο που παραμένει, προσκαλώντας τον παρατηρητή να σκεφτεί τις φευγαλέες χαρές της παιδικής ηλικίας.