Το έργο παρουσιάζει μια εντυπωσιακή φιγούρα μελέτης μιας γυναίκας που ποζάρει με αυτοπεποίθηση, κρατώντας ένα κυρτό σπαθί πάνω από το κεφάλι της με κομψότητα, που δείχνει τόσο δύναμη όσο και χάρη. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει προσεκτικά την ενδυμασία της: τα στρωμένα ρούχα και οι περίπλοκες λεπτομέρειες των κοσμημάτων της υποδεικνύουν μια πλούσια πολιτισμική κληρονομιά και τέχνη. Υπάρχει μια ροή στη στάση της: το ένα χέρι είναι λυγισμένο στον αγκώνα με το χέρι να στηρίζεται με αυτοπεποίθηση στη μέση της, ενώ το άλλο εκτείνεται με χάρη κρατώντας το σπαθί, ενσαρκώνοντας μια ισορροπία μεταξύ παιχνιδιάρικης διάθεσης και σοβαρότητας που προσελκύει την προσοχή του θεατή.

Κοιτάζοντας αυτό το έργο, ακούω σχεδόν τη χαλαρή, ρυθμική μουσική ενός παραδοσιακού χορού που συνοδεύει την πόζα της, λες και ετοιμάζεται για μια κομψή παράσταση. Οι λεπτές σκιές προσδιορίζουν βάθος, επιτρέποντας στις μορφές να ζωντανέψουν καθώς διατηρούν μια αίσθηση απαλότητας, σχεδόν ονειρεμένη—κάθε περίγραμμα αποκαλύπτει τη στενή σύνδεση μεταξύ του καλλιτέχνη και του θέματος. Το ιστορικό πλαίσιο του έργου υποδηλώνει εξωτισμό, μια γοητεία με την Ανατολή κατά την εποχή του Gérôme, και μια γιορτή της θηλυκότητας που συνδέεται με τη δύναμη, συλλαμβάνοντας πλήρως το πνεύμα μιας γυναίκας που ενσαρκώνει τόσο τη χάρη όσο και τη δύναμη στον χορό της.