Dzieło zanurza nas w weneckiej lagunie pod czarującym księżycowym niebem. Scena zdominowana jest przez niebiańską poświatę, księżyc, świetlistą kulę przenikającą dramatyczne, wirujące chmury. Artysta mistrzowsko posługuje się pociągnięciami pędzla, aby uchwycić zmieniające się warunki atmosferyczne, interakcja światła i cienia tworzy urzekający dramat. Woda odbija światło księżyca, tworząc migoczącą ścieżkę w kierunku odległego horyzontu, a gondola delikatnie unosi się na pierwszym planie, dodając nutę romantycznego uroku.

Artysta wykorzystuje paletę chłodnych, stonowanych tonów – głębokie błękity, szarości i nuty srebra, podkreślone promienną bielą księżyca. Budynki Wenecji, w tym kultowa Kampanila, są zarysowane na tle nieba, dodając poczucia głębi i skali. Kompozycja jest zrównoważona, z elementami architektonicznymi po lewej stronie i łodziami po prawej. Dzieło rezonuje z głębokim poczuciem spokoju i tajemnicy, wciągając widza w świat poetyckiego piękna i ponadczasowego uroku.