Bu muhteşem manzarada, izleyiciyi topraktan muhteşem bir şekilde yükselen heybetli bir sarp kayalık karşılıyor; yüzeyi, toprak tonlarının bir dokusu olup, sanatçının nazik fırça darbelerini sergileyerek bir doku ve hacim duygusu yaratıyor. Güneş ışığı kayanın yüzeyinde dans ederken, yumuşak sarı tonlardan derin kahverengilere kadar ince renk varyasyonlarını açığa çıkarıyor. Görkemli bir yeşillik kayalığı taçlandırıyor; tepesinden cesurca fışkıran ağaçlar, yaprakları canlı yeşil; bu, aşağıdaki kayalığın sıcak toprak tonlarıyla güzel bir tezat oluşturuyor. Arka planda, yumuşak yeşilleri ve derin gölgeleri harmanlayarak, ön plandaki kayalık belirgin biçimini mükemmel bir şekilde çerçeveliyor.

Kompozisyon dikkatlice dengelenmiş, çünkü tablodaki kıvrıla kıvrıla uzanan yol, dikkati kayalığa çekiyor, keşfe davet ediyor. Bu yol bir varoluş hissi sağlıyor, sanki izleyiciyi huzurlu doğaya adım atmaya çağırıyor; etrafında, çim kümeleri ve küçük yabani çiçekler nazik detayları ekleyerek sahnenin doğal güzelliğini artırıyor. Genel duygusal etki, huzur duygusuyla belirginleşiyor; doğa ile bağlantıyı çağrıştırıyor. Barbizon okulunun bir parçası olarak bu eser, doğal dünyaya derin bir takdir yansıtıyor; bize durup çevremizdekilerin güzelliğini düşünmemiz için cesaret veriyor, bu duygu hızlı geçen günümüzde derin bir yankı buluyor.