Bu hoş statik yaşamda, bir şişe saydam bir cam, çevresindeki canlı renkleri yansıtan ve kırdığı yumuşak ışığı zarafetle yansıtmak için suyla kısmen dolu olarak gururla duruyor. Şişenin yanında sade bir beyaz tabak, portakallar ve bir dizi limon içeriyor. Doku dolu fırça darbeleri, limonları canlı sarı tonlarında ve kahverengi ipuçlarıyla sunarak olgunluklarını öneriyor ve kompozisyona sıcaklık katıyor. Zıt portakalların ateşli tonu, kırmızı ve açık bej renkli soyut desenli bir arka planda parlıyor; bu desenler bir samimiyet ve evselliğin hissini çağrıştırıyor.

Renkler harika bir şekilde uyum sağlıyor ve nesneler arasındaki denge izleyiciyi büyülüyor; meyvelerin yuvarlaklığı, şişenin şık geometrisi ile tamamlanıyor. Van Gogh'un fırça darbeleri ifade dolu; canlı hareketler bizi sahneye davet ediyor ve limonların yumuşak dokusunu ve camın serinliğini hissettiriyor. Bu parça, 1887'de resmedilmiş olup, Van Gogh'un günlük nesnelere olan hayranlığını ve renk ile kompozisyon yoluyla duyguları nasıl uyandırabildiğini ortaya koyuyor, onun gelişen tarzını ve sıradanı çarpıcı bir görsel şiire dönüştürme konusundaki olağanüstü yeteneğini simgeliyor.