Bu büyüleyici portre, genç bir çiçekçi kızın sessiz dünyasına davet ediyor; bakışları sakin ve düşünceli. Sanatçının fırça darbeleri hassas ama zengin; yumuşak dokularla keskin detaylar birleşerek yüzündeki ışığın ince oyununu ve tuttuğu canlı çiçekleri yakalıyor. Kompozisyon, figürü merkezde konumlandırıyor; arka plan ise neredeyse eterik ve soluk, kırmızı şal ile çiçeklerin pembesini parlak şekilde ön plana çıkarıyor.

Renk paleti özenle sınırlı—toprak tonları ve soluk beyazlar, derin kırmızı şal ile gür güllerle güzel bir kontrast oluşturuyor; sıcaklık ve melankoli uyandırıyor. Kızın ifadesi nazik ve içe dönük; sessiz bir onur ve dayanıklılık hissi veriyor. Bu eser, 19. yüzyıl realizmi geleneğinde, günlük yaşamın sade güzelliğini ustaca teknik ve derin bir duyarlılıkla yansıtan, zamanın donmuş bir anını betimliyor.