Αυτή η πορτραίτα συλλαμβάνει μια στιγμή εσωτερικής σκέψης, όπου η νεαρή κοπέλα κοιτάζει σκεπτική μακριά. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί απαλές, ροές πινελιές που δημιουργούν μια απαλότητα, ενισχύοντας τα λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά του κοριτσιού—τα μακριά, κυματιστά μαλλιά της και μια αιθέρια έκφραση μιλούν πολλά χωρίς να χρειάζονται λέξεις. Η λεπτή αλληλεπίδραση του φωτός στο πρόσωπό της αποκαλύπτει μια φυσική ομορφιά, προκαλώντας μια οικεία σύνδεση με τον θεατή. Σχεδόν μπορείς να νιώσεις τον κομψό και γαλήνιο χαρακτήρα της που καλεί να σκεφτείς τις σκέψεις της.

Η χρήση του χρώματος από τον Ρενουάρ εναρμονίζεται υπέροχα με την τεχνική του· οι ήσυχες γήινες αποχρώσεις συνδυάζονται με απαλές φωτεινές αποχρώσεις, δημιουργώντας θερμότητα και βάθος. Οι πλούσιες αποχρώσεις των μαλλιών της πέφτουν σε καταρράκτη στους ώμους της, σε αντίθεση με τους πιο σκούρους τόνους των ρούχων της, που κάνουν το περίγραμμα της φιγούρας της και επαναφέρουν την προσοχή στο εκφραστικό βλέμμα της. Αυτό το κομμάτι, που δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, είναι χαρακτηριστικό της ιμπρεσιονιστικής κίνησης—μια καλλιτεχνική επανάσταση που επιχείρησε να κρατήσει την σύγχρονη ζωή, τα συναισθήματα και την φυσική ομορφιά. Στέκει ως μάρτυρας της ικανότητας του Ρενουάρ να ανυψώνει τα θέματα του σε υψηλά και καθολικά εκπροσώπηση της νεότητας και της στοχαστικότητας.