Σε αυτήν την εκπληκτική σύνθεση, το υποκείμενο, μια γυναίκα διακοσμημένη με κομψά ρούχα, γοητεύει τον θεατή με την ήρεμη έκφρασή της. Η αλληλεπίδραση του φωτός και της σκιάς υπογραμμίζει όμορφα τα λεπτά χαρακτηριστικά της, αποκαλύπτοντας μια σκεφτική προσωπικότητα, συλληφθείσα σε μια στιγμή ήρεμης περισυλλογής. Ντυμένη με ένα βαθύ μαύρο ένδυμα που αντιτίθεται λαμπρά με την πιο ανοιχτή απόχρωση του δέρματος της, φοράει μια εντυπωσιακή μπλε κορδέλα που προσθέτει μια λεπτή ακτινοβολία στην συνολική παλέτα, κατευθύνοντας το βλέμμα του θεατή προς το πάνω μέρος του σώματός της.

Το φόντο, απαλό και σχεδόν αιθέριο, ενισχύει τη μορφή, δίνοντας βάθος στη σκηνή ενώ διατηρεί μια ευχάριστη απλότητα. Ο τρόπος που δουλεύει ο καλλιτέχνης, ροής και ζωηρότητας, αποτυπώνει με εντυπωσιακή ακρίβεια την υφή των μαλλιών και του ρούχου της γυναίκας. Αυτή η έκφραση, χαρακτηριστικό του στυλ του Ρενουάρ, αντηχεί μέσα από τις κομψές μπούκλες των μαλλιών που είναι προσεκτικά τοποθετημένες στην κορυφή του κεφαλιού της και τις περίπλοκες λεπτομέρειες του υφάσματος που περιβάλλει τους ώμους της.

Ιστορικά, αυτό το έργο αντικατοπτρίζει την αλλαγή της κίνησης του ιμπρεσσιονισμού προς τη σύλληψη της ουσίας της καθημερινής ζωής και των συναισθημάτων. Μας προσκαλεί να σκεφτούμε την πολυπλοκότητα της ταυτότητας στις γυναίκες της εποχής της. Το πορτραίτο δεν είναι απλώς μια αναπαράσταση, αλλά μία πρόσκληση στον κόσμο του υποκειμένου, επιτρέποντάς μας να μοιραστούμε μια στιγμιαία ματιά στις σκέψεις και τα συναισθήματά της.