Bu siyah beyaz sahne, karmaşık ve ince çizgilerle dolu, anlatı ve saygıyla dolu bir anı yakalıyor. Ortada, bir pelerini içinde bir kadın bebeği kucağında tutarken, yanında koruyucu bir şekilde duran bir adam var. Sade bir ahırın içinde, sağlam ahşap kirişlerle çevrili ve mütevazı bir ahır beşiği ile çevrili; hemen bir doğum sahnesini anımsatıyor. Etrafında, kıyafetleri basit olan çobanlar, çocuğa hayranlık ve bağlılıkla bakıyorlar. Eşek ve kuzu gibi hayvanlar pastoral ortamın sıcaklığını ve bağlamını artırıyor.

Çapraz tarama tekniği, giysilerin yumuşaklığını ve ahşap yapının pürüzlülüğünü incelikle gösteren zengin ve çeşitli dokular yaratıyor. Kompozisyon, ön planda mütevazı bir şekilde diz çökmüş çobanlar ve hayvanlardan, annenin ve çocuğun kutsal ve yumuşak varlığına doğru izleyicinin bakışını yönlendiriyor. Havadaki sakin hayranlık hissi neredeyse gıcırdayan kirişlerin altındaki saygılı fısıltıları duyabileceğiniz kadar belirgin. Bu illüstratif stil, kutsal umudun gelişini simgeleyen tarihî ve ruhani bir geleneğe dokunaklı bir bakış sunuyor.