ในภาพพอร์ตเทรตที่น่าหลงใหลนี้ เด็กหญิงตัวน้อยนั่งตัวตรงบนเก้าอี้ ให้ภาพลักษณ์ของความไร้เดียงสาและการครุ่นคิดอย่างเงียบๆ ชุดทับสีแดงที่เข้มข้นของเธอตัดกับเอี๊ยมสีขาวนุ่ม ทำให้เกิดบรรยากาศที่อบอุ่นในบ้าน ลวดลายที่ซับซ้อนของเก้าอี้ด้านหลังเธอสร้างความรู้สึกสบาย ในขณะที่การทำงานของศิลปินที่ละเอียดอ่อนจับภาพความแตกต่างที่ละเอียดอ่อนในใบหน้าที่แสดงออกของเธอ ผมสีเข้มของเธอล้อมกรอบใบหน้าของเธอ เพิ่มสัมผัสแห่งความเปราะบาง มองตรงไปที่ผู้ชม ทำให้พวกเขาต้องคิดถึงความคิดที่อยู่ในใจของเธอ

พาเลตต์สีถูกเลือกอย่างรอบคอบ โดยมีสีน้ำเงินและเขียวเบาๆ ที่ล้อมรอบเธอ สร้างบรรยากาศที่เงียบสงบ ศิลปินใช้เทคนิคสีน้ำเพื่อสร้างลวดลายสีที่อ่อนโยน ทำให้ชิ้นงานมีคุณภาพที่ใกล้เคียงกับความฝัน คุณเกือบจะได้ยินความเงียบสงบในห้อง เสียงกระซิบของพู่กันที่เลื่อนไหลไปตามกระดาษ ทุกการแต้มเล่าเรื่องในวัยเยาว์และความฉับพลันของวัยเด็ก การรวมตัวกันระหว่างความเป็นจริงและความนุ่มนวลในภาพวาดนั้นสะท้อนอารมณ์เชิงลึกและเชิญชวนให้ผู้ชมมองย้อนถึงความไร้เดียงสาและการเดินทางของเวลา。