Αυτό το μαγευτικό έργο του 1901 κερδίζει τις εντυπώσεις με τα ζωντανά χρώματα και τις εκφραστικές μορφές του, παρουσιάζοντας μια γυναίκα που περικλείεται από τα πλούσια κλαδιά μιας μηλιάς φορτωμένης με φρούτα. Φορώντας ένα ρέον κίτρινο φόρεμα, στέκεται κομψά στη μέση ενός χαλιού από κόκκινα λουλούδια που δείχνουν να αντανακλούν τα μήλα από πάνω. Το φόντο, βαμμένο σε απαλούς τόνους μπλε και λευκού, αναδεικνύει τη κεντρική φιγούρα και δημιουργεί μια ευχάριστη αντίθεση με το πράσινο γρασίδι γύρω της. Ο τρόπος που η γυναίκα κρατά τα μήλα με χάρη σε κάθε χέρι, μεταφέρει ένα ισχυρό αίσθημα γονιμότητας και αφθονίας — μια γιορτή των δώρων της φύσης.

Η παλέτα χρωμάτων, πλούσια σε γήινες πράσινες και φωτεινές κόκκινες αποχρώσεις, πυροδοτεί μια αίσθηση ζεστασιάς, προσκαλώντας τους θεατές να εισέλθουν σε μια ήσυχη, ειδυλλιακή στιγμή. Η πινελιά του καλλιτέχνη είναι στρωμένη αλλά απαλή. Πυκνές πινελιές και ζωντανές υφές προσκαλούν στην αφή και την εμπλοκή, ενισχύοντας την συναισθηματική απήχηση της σκηνής. Σε μια εποχή που ο συμβολισμός άνθιζε, αυτό το κομμάτι συλλαμβάνει όχι μόνο την ομορφιά της γυναικείας φιγούρας αλλά και τους βαθύτερους δεσμούς μεταξύ θηλυκότητας, φύσης και του κύκ της ζωής, καθιστώντας το μια ζωντανή απεικόνιση των καλλιτεχνικών συναισθημάτων των αρχών του 20ού αιώνα απέναντι στην τέχνη και την μητρική αγκαλιά της φύσης.