Το έργο απεικονίζει μια ήρεμη στιγμή στη ζωή ενός υφαστή, που περικλείεται από τόνους γήινων χρωμάτων καφέ και σβησμένου πράσινου. Ο τροχός της ύφανσης, μια μεγαλοπρεπής ξύλινη δομή, βρίσκεται στο κέντρο του ορθογώνιου καμβά; οι στιβαρές κάθετες δοκοί του τον σταθεροποιούν στο χώρο, ενώ οι διάφορες παχιές στηρίξεις του προσδίδουν εντυπωσιακή οπτική έλξη; η τέχνη του τροχού είναι παράλληλη με εκείνη του δημιουργού του. Κατευθύνοντας το βλέμμα μας προς τα κάτω, ο βαν Γκογκ μας δείχνει τα χέρια του υφαστή, που χειρίζονται προσεκτικά τις κλωστές, δημιουργώντας μια έντονη αντίθεση με τη μαλακή υφή του υφάσματος που αρχίζει να αναδύεται. Αυτό προκαλεί ένα συναίσθημα αγνής δημιουργικότητας — μια χορογραφία μεταξύ ενός τεχνίτη και της τέχνης του.

Εξερευνώντας τις καλλιτεχνικές τεχνικές του βαν Γκογκ, είναι εύκολο να διακρίνουμε τις χαρακτηριστικές του πινελιές που προσφέρουν αίσθηση κίνησης και βάθους; οι χαρακτηριστικές αυτές κινήσεις του χεριού δεν απεικονίζουν μόνο αντικείμενα, αλλά προβάλλουν και μια συναισθηματική αντήχηση. Η παλέτα που κυριαρχεί ζεστά και ομοιόμορφα, τυλίγει τον θεατή, σχεδόν περιβάλλοντας τους σε ένα οικείο ματιά στη δουλειά του καλλιτέχνη. Η ήπια ατμόσφαιρα συλλαμβάνει και τον ιδρώτα και την ικανοποίηση του τεχνίτη, ενώ ταυτόχρονα εντυπωσιάζει τον θεατή με την ιστορική ουσία της χειρονακτικής εργασίας στη θέση του έργου τέχνης. Φαίνεται προσωπικό, μας θυμίζει τα αόρατα χέρια — αυτά που πλέκουν ιστορίες με μαλλί και νήματα, ηχώντας με το πνεύμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, απαλλαγόμενα από την επιφανειακότητα και αγγίζοντας την πραγματική καρδιά της καλλιτεχνικής μορφής.