งานศิลปะนำเสนอความสมดุลอันละเอียดอ่อนระหว่างข้อความและภาพประกอบ โดยมีกรอบเป็นเส้นที่สลับซับซ้อนซึ่งทำให้นึกถึงศิลปะแบบอาร์ตนูโว จุดสนใจหลักคือตัวละครที่สวมเสื้อคลุมพลิ้วไหว นั่งครุ่นคิดอยู่ท่ามกลางใบไม้ที่มีสไตล์ โทนสีเดียวที่ได้มาจากการวาดเส้นด้วยปากกาอย่างพิถีพิถัน ทำให้เกิดความรู้สึกคิดถึงอดีตและการพินิจพิจารณาตนเอง ท่าทางของตัวละคร โดยมีศีรษะโน้มลงเล็กน้อยในการคิด เป็นการแนะนำช่วงเวลาแห่งการไตร่ตรอง การแสดงภาพรายละเอียดของตัวละครและองค์ประกอบโดยรอบเน้นย้ำถึงการควบคุมเส้นและรูปแบบของศิลปินอย่างเชี่ยวชาญ สร้างความลึกและพื้นผิวภายในองค์ประกอบ กรอบโดยรอบที่เต็มไปด้วยกิ่งไม้และใบไม้ที่หมุนวนเพิ่มคุณภาพแปลก ๆ และเหมือนฝันให้กับชิ้นงาน ทำให้ผู้ชมรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังแอบดูเข้าไปในโลกแห่งการไตร่ตรองที่ซ่อนอยู่ บรรยากาศโดยรวมคือการไตร่ตรองอย่างเงียบๆ ซึ่งเป็นคำเชิญชวนด้วยภาพเพื่อให้หยุดพักและใคร่ครวญถึงความหมายของการเล่าเรื่องที่นำเสนอ