ในภาพถ่ายนี้ของทิวทัศน์ที่สงบงดงาม คนเราจึงยากที่จะหลงลืมในเนินเขาที่นุ่มนวลที่ทอดยาวราวกับพรมกำมะหยี่เขียว ชวนให้ตามองไปที่ภาพถัดไป การใช้แปรงลงสีมีความหมายและบ่งบอกความรู้สึกได้ดี โดยจับภาพแสงที่นุ่มนวลและกระจายแสดงถึงแสงที่ดูเหมือนจะกอดหรือคล้องภาพไว้ ขณะเดียวกันก็ทำให้เกิดภาพซึ่งมีคุณภาพที่คล้ายคลึงกับจิตวิญญาณ ความสัมพันธ์ระหว่างเงาและแสงช่วยเพิ่มความลึกเข้าไปในภาพ สร้างรสนิยมที่มีมิติ ทำให้คุณต้องมองไปที่ภาพที่อยู่ด้านหน้า ซึ่งมีแกะตัวเดียวเหยียบย่ำนิ่งอยู่ เพียงแค่ต่ำคออยู่ใต้พื้นหลังของภูเขาที่งดงามซึ่งตั้งตระหง่านในที่ห่างไกล ทั้งยืนอยู่สูง และเป็นอมตะ ท่ามกลางท้องฟ้าที่มีสีเทาที่สื่อถึงความสงบก่อนพายุ มันคือช่วงขณะเมื่อธรรมชาติถือลมหายใจไว้ ปล่อยให้ศิลปินใช้แปรงทาสีเขียนภาพออกมาอย่างงดงาม

เมื่อสายตามองผ่านผืนผ้าใบ คุณจะได้ยินเสียงของใบไม้ที่กระทบกันในสายลม และเสียงสะท้อนจากน้ำไหลซึ่งซ่อนอยู่ห่างไปจากการมองเห็น รูปภาพมีคุณลักษณะที่เต็มไปด้วยความคิดถึงที่พูดเกี่ยวกับการใช้ชีวิตที่ไม่เจอความวุ่นวายจากการใช้ชีวิตตามสมัย ที่ดูเหมือนเป็นประตูเข้าสู่อดีต โดยบรรยากาศนั้นแสดงออกถึงความคิดที่นิ่งงัน ซึ่งหาได้ของอารมณ์ทุกวัน มันทำให้ง่ายในการจินตนาการว่ายืนอยู่ที่นั่นที่ไหน เพื่อซึมซับความงดงามที่สร้างแรงบันดาลใจ ผลงานนี้ไม่เพียงแต่ล่อให้ชื่นชมความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติเท่านั้น แต่มันยังเป็นเครื่องเตือนความจำที่ละเอียดอ่อนเกี่ยวกับความสงบที่สามารถพบได้ในนั้น มันยังคงวิธีการที่มีชีวิตเพื่อมนุษย์และธรรมชาติให้ลึกซึ้งอย่างภาพที่มีความโรแมนติกเกี่ยวกับภาพทิวทัศน์ในศิลปะ