Bu büyüleyici eser, iki Tahitili kadını huzurlu bir açık hava ortamında betimliyor; canlı ve toprak tonlarıyla çevrili, adanın verimli doğasını çağrıştırıyor. Ön plandaki figür, sıcak okra ve koyu kırmızı tonlarla boyanmış, düşünceli bir ifadeye ve sakin, içine dönük bir duruşa sahip. Arkada oturan ikinci kadın, soğuk mavi ve yumuşak yeşil tonlarda, çevresindeki bitki örtüsüne uyum sağlıyor. Sarı ve turuncu zemin, mavi ve kırmızının dokunuşlarıyla süslenmiş, tropikal bir sıcaklık yaratıyor ve sahneye canlı, samimi bir atmosfer katıyor.

Sanatçının tekniği, tuvallerde derinlik ve dokunsal kalite oluşturan kaba, dokulu fırça darbelerini ortaya koyuyor. Kompozisyon, ön plandaki figür ile arka plan figürü arasında mesafeyi ustaca dengeleyerek, gözün doğal olarak önden arkaya hareket etmesini sağlıyor. Renkler, katı realizmden ziyade ifadeci biçimde kullanılarak duygusal bir rezonans ve yerin mistik hissini artırıyor. Bu eser, sanatçının Güney Pasifik'in egzotik atmosferinden derin bir şekilde etkilendiği döneme işaret ediyor ve sadece fiziksel varlıkları değil, aynı zamanda iç dünyalarını ve kültürel çevrelerini de yakalıyor.