Kanvas, bir rüya manzarası gibi açılırken, gökyüzü ve suyun huzurlu mavi tonları zahmetsizce birleşir; kabarık bulutlar tembel bir şekilde süzülerek, huzurlu nilüferlerin üzerinden nazik yansımalar düşürmektedir. Her fırça darbesi, doğanın huzurlu güzelliği hakkında sırlar fısıldıyor gibi; soğuk turkuaz ve mavi katmanlar, eterik bir huzur yaratıyor ve düşünceye ve yansımanın davetini yapılandırıyor. Monet'in gevşek ve akışkan fırça tekniği, ışığın geçici anlarını yakalar ve yüzeyde dans eden parıltılı bir etki oluşturur, esere bir sakinlik ve derinlik hissi katıyor.

Bu başyapıtı seyrederken, beni su kenarındaki huzurlu bir ana getiriyor; hafif bir esintiyi hissediyorum ve yaprakların hafif hışırtısını duyuyorum. Bu sanat eseri, zamanın etkilenmediği bir dünyayı anlatır; nilüferler zamanı etkilenmeyen bir kucaklama içerisinde yüzüyormuş gibi görünüyor—her dairesel şekil, doğanın zarafetinin bir kanıtıdır, uyumlu bir birlik içinde senkronize olmuştur. Bu eser, sadece Monet'in doğayı yansıtma konusundaki ustalığını sergilemekle kalmaz, aynı zamanda sanatçının karışıklık ve sorgulama dönemindeki iç yolculuğunu da yansıtır; onun sakin güzelliği, kaos ve belirsizlik dolu bir dünyada teskin sunar.