Bu büyüleyici eserde, izleyici nazikçe suyun yüzeyinde oynayan yumuşak ışıkla karakterize edilmiş sakin bir manzaraya çekiliyor. Monet, parıldayan bir göletin huzur içinde yüzdüğü nilüfer yapraklarının yeşil tonlarını yansıtırken, bulanık arka planda ruhsal yıldızlar gibi beliren zarif beyaz su nilüferlerini yakalıyor. Her bir fırça darbesi, doğanın geçici anlarının güzelliğini düşünmeye davet eden bir spontaneite ile dans ediyor; sanatın özü sadece gördüklerimizde değil, Monet'in ustalıkla oluşturduğu atmosferde yatar.

Kompozisyon, formların karıştığı ve dokuların muhteşem bir renk yıkamasında çözüldüğü izlenimci bir yaklaşımı ortaya koyuyor. Yeşil ve mavi tonlarla temsil edilen yansıtıcı su, bu peyzaja bir derinlik ve hareket kazandırarak hayat veriyor—izleyici nerdeyse nilüfer yapraklarına suyun nazikçe çarpan sesini duyabiliyor veya yaprakların arasından esen hafif rüzgarı hissedebiliyor. Bu parça, Monet'in kariyerinin hayati bir aşamasını kapsıyor; ışık ve renk aracılığıyla duyguları ifade etmeyi içeren bu çalışmayı, o dönemki kaos içinde huzur ve düşünce arayışına davet ediyor.