De jonge vrouw, schijnbaar gezeten op de rand van iets; misschien een veranda, of de treden die naar een deur leiden. Haar blik is direct; een vleugje melancholie verduistert haar jeugdige trekken. De kunstenaar heeft op meesterlijke wijze het spel van licht en schaduw vastgelegd, waarbij de texturen van haar eenvoudige witte blouse en de diepe plooien van haar blauwe rok werden geaccentueerd. De manier waarop ze haar armen kruiste, rustig rustend, suggereert zowel een moment van introspectie als een subtiele barrière.

Het kleurenpalet is gedempt, maar levendig. De koele blauwe en paarse tinten van de stof contrasteren zachtjes met de warmere tinten van haar huid en de achtergrond. Er is een gevoel van rust, een gevoel van zweven tussen werelden; tussen het innerlijke en het uiterlijke, het heden en het verleden. Dit werk gaat over de universele thema's jeugd, reflectie en de stille momenten van het leven. De vaardige aanraking van de kunstenaar bij het weergeven van de menselijke vorm en de subtiele wisselwerking van licht verheffen het werk tot een aangrijpende verkenning van menselijke emotie.