Bu büyüleyici portre, güzel bir saman şapka takmış genç bir kızı öne çıkarıyor; uzun, dalgalı kızıl saçları zarif bir şekilde omuzlarına dökülüyor. Canlı saçlarının yumuşak, hafif bulanık arka fonla olan kontrastı, rüyamsı bir kalite yaratıyor; huzur ve gençlik havasını uyandırıyor. Şapkanın çerçevelediği zarif yüz hatları, masumiyet ve içsel düşünceyi temsil ediyor; ifadesi sessiz bir düşünce duygusu taşıyor. Sanatçı, sıcak ve soğuk tonlardan oluşan bir karışım ustaca kullanıyor, bu genellikle toprak tonları ve pastel renkler ile belirginleşiyor. Saçlarındaki zengin kırmızı ton ile arka plandaki yumuşak mavi ve okra arasında yapılan karşıtlık, tablonun hayat kazanmasını sağlıyor, onu neredeyse gerçekliğe adım atacakmış gibi gösteriyor.

Yumuşak fırça darbeleri, izleyiciyi giysisinin yumuşaklığını ve figürünü çevreleyen o zarif ışığı hissetmeye davet ediyor. Renoir’in damla ışık kullanımı, onun biçiminde üç boyutluluk etkisi yaratıyor, hafiflik ve gençlik hissi kazandırıyor. Işık ve gölgenin dinamik etkileşimi mutlaka dikkate değer; bu, yüzüne derinlik katıyor. Bu eser, Empresyonizm hareketinin zirve noktasında yaratıldı ve sadece şekil ve rengi sıkı temsil etmelerden kurtaran bir tekniği değil; aynı zamanda 19. yüzyılın sonlarındaki bireyselliği kutlama ve günlük yaşamın neşelerini yüceltme konusunda daha geniş bir kültürel kaymayı da yansıtıyor. Bu tür nazik tasvirlerle, Renoir geçici anları yakalıyor ve izleyiciyi durup düşünmeye, gençliğin sadeliğini ve güzelliğini takdir etmeye teşvik ediyor.