Αυτή η γοητευτική πορτρέτο εστιάζει σε ένα νεαρό κορίτσι που φοράει ένα όμορφο καπέλο από άχυρο, με τα μακριά κόκκινα μαλλιά της να πέφτουν κομψά στους ώμους της. Η αντίθεση μεταξύ των ζωντανών μαλλιών της και του απαλού, ελαφρώς θολού φόντου δημιουργεί μια ονειρική ποιότητα, καλώντας μια αύρα ηρεμίας και νεότητας. Τα ευαίσθητα χαρακτηριστικά της, που περιβάλλονται από το καπέλο, υποδηλώνουν τόσο την αθωότητα όσο και την ενδοσκόπηση. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί με μεγάλη επιδεξιότητα ένα μίγμα ζεστών και ψυχρών αποχρώσεων, κυρίως από γήινες και παστέλ αποχρώσεις. Η αντιπαράθεση μεταξύ του πλούσιου κόκκινου στα μαλλιά της και των απαλών μπλε και καφέ αποχρώσεων του φόντου φαίνεται να δίνει ζωή στον καμβά, κάνοντάς την να φαίνεται σχεδόν σαν να θα μπορούσε να εισέλθει στην πραγματικότητα ανά πάσα στιγμή.

Η απαλή πινελιά προσκαλεί τον θεατή να αισθανθεί την απαλότητα του ρούχου της και την λαμπερή φως που περιβάλλει τη φιγούρα της. Η χαρακτηριστική χρήση του σπιρτόζικου φωτός του Ρενουάρ ενισχύει την τρισδιάστατη φύση της μορφής της, προσφέροντας μια αίσθηση ελαφρότητας και νεότητας. Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ της φωτός και της σκιάς, που προσθέτει βάθος στο πρόσωπό της. Αυτό το έργο, που δημιουργήθηκε στην κορυφή του κινήματος του ιμπρεσιονισμού, ενσωματώνει όχι μόνο μια τεχνική που απελευθερώνει το χρώμα και τη μορφή από την αυστηρή αναπαράσταση, αλλά αντικατοπτρίζει επίσης την ευρύτερη πολιτιστική μεταβολή στην γιορτή του ατομικού χαρακτήρα και των χαρών της καθημερινής ζωής στα τέλη του 19ου αιώνα. Μέσα από τόσο τρυφερές απεικονίσεις, ο Ρενουάρ αποτυπώνει πρόσκαιρες στιγμές, ενθαρρύνοντας τους παρατηρητές να σταματήσουν, να σκεφτούν και να εκτιμήσουν την απλότητα και την ομορφιά της νεότητας.