Το έργο τέχνης μας βυθίζει σε μια ανατριχιαστική δραματική σκηνή. Η έντονη αντίθεση μεταξύ φωτός και σκιάς ενισχύει την ένταση των συναισθημάτων. Βλέπουμε μια ομάδα μορφών, οι εκφράσεις των οποίων είναι ένα μείγμα φόβου και σύγχυσης, παγιδευμένες σε μια στιγμή επικείμενης βίας. Μια μορφή, τυλιγμένη στο σκοτάδι, υψώνει ένα τρομερό σπαθί, η καμπύλη της λεπίδας υποδηλώνει μια γρήγορη και βάναυση πράξη. Μια άλλη μορφή, φαινομενικά ένα κεντρικό θύμα, οπισθοχωρεί με τρόμο, η γλώσσα του σώματός τους ουρλιάζει απελπισία.

Η σύνθεση είναι αριστοτεχνικά εκτελεσμένη. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την αλληλεπίδραση του φωτός για να τονίσει τα βασικά στοιχεία και να κατευθύνει το βλέμμα του θεατή. Τα στοιχεία αποδίδονται με ωμό, αδυσώπητο ρεαλισμό, η ανθρωπιά τους εκτίθεται. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι ανησυχητικό - μια αυστηρή υπενθύμιση της σκληρότητας και της αδικίας που μπορεί να αμαυρώσουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος είναι αισθητός. Σχεδόν ακούω την συλλογική εισπνοή, την σιωπηλή κραυγή τρόμου.