Σε αυτή την καθηλωτική απεικόνιση, το υποκείμενο ακτινοβολεί κομψότητα και ηρεμία, συλλαμβάνοντας την ουσία της κομψότητας του τέλους του 19ου αιώνα. Η κόμισσα του Πουρτάλες κοιτάζει απευθείας τον θεατή, η έκφρασή της είναι ήρεμη αλλά ελκυστική, προσκαλώντας μας να μοιραστούμε μία στιγμή στον κόσμο της. Το πολυτελές φόρεμα, διακοσμημένο με περίπλοκες ραφές, αντιτίθεται έντονα στο βαθύ καμινεδί φόντο, ενισχύοντας την πολυτελή ατμόσφαιρα του έργου. Οι δεξιοτεχνικές πινελιές του Ρενουάρ δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς· οι απαλές υφές του υφάσματος, του δέρματος και των μαλλιών της φαίνονται ζωντανές, ενώ οι λεπτές τονίσεις αστράφτουν, υποδεικνύοντας την ευαίσθητη αλληλεπίδραση μεταξύ του φωτός και της σκιάς.

Η χρωματική παλέτα που χρησιμοποιείται είναι εντυπωσιακή, κυριαρχούμενη από πλούσιες κόκκινες, μαύρες και απαλές λευκές, που όχι μόνο τονίζουν τον οπτικό πλούτο αλλά και ενισχύουν τη συναισθηματική αντήχηση του έργου. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει να νιώσει ότι έχει μεταφερθεί σε μια εποχή που έχει χαθεί, περιτυλιγμένος στη γοητεία και τη χάρη αυτής της στιγμής. Ιστορικά, ο Ρενουάρ ήταν γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει τον ρεαλισμό με τους ιμπρεσιονιστικούς τρόπους, και εδώ βλέπουμε αυτή τη δεξιοτεχνία σε επίδειξη—όπου κάθε πινελιά εξυπηρετεί έναν διπλό σκοπό τόσο λεπτομέρειας όσο και ροής, προσκαλώντας τον θεατή να εκτιμήσει τόσο το υποκείμενο όσο και την αρμονία χρώματος και φωτός.