In deze indrukwekkende scène trekken levendige banieren versierd met iconische boeddhistische beelden de aandacht, als wachters verheffen ze zich boven de verzamelde menigte. De schitterende rode decoratie omlijst de compositie, terwijl de serene gezichten van de goden lijken toe te kijken naar de rituelen die zich daar beneden afspelen. De betoverende interactie tussen warme en koude tinten trekt de blik van de kijker, en roept zowel spiritualiteit als culturele rijkdom op. Diepe rode tinten, in contrast met zachte groene en blauwe kleuren, creëren een gevoel van warmte, en benadrukken de feestelijke aard van het evenement. Elke figuur in de menigte—gekleed in traditionele kleding—voegt een gevoel van gemeenschap toe, en belichaamt een gedeelde eer en toewijding aan het spirituele evenement.

De weloverwogen compositie, waarbij de gestructureerde indeling van figuren en banieren onze blik omhoog leidt, nodigt ons uit om na te denken over de goddelijke aanwezigheid die wordt gevierd. Dit schilderij vertegenwoordigt niet alleen een moment in de tijd, maar functioneert ook als een visueel bewijs van de Tibetaanse cultuur en haar respect voor religieuze praktijken. De keuze van Roerich om zo'n betekenisvol evenement af te beelden verrijkt ons begrip van de reis van de pelgrim door het geloof, en weerklinkt in de tijdloze zoektocht naar verbinding met een hogere macht. Het evenwicht van figuren en het gebruik van licht versterken de algehele emotionele impact, waardoor dit kunstwerk een diepe reflectie over het innerlijke geestelijke leven wordt.