Sahne, yeryüzü ve gökten oluşan görsel bir sonat, dingin bir sessizlikle açılır. Altın sarısı buğday tarlalarıyla çevrili bir yol, yüzeyi mavi ve yeşillerin serin bir kucağı olan sakin bir denize doğru kıvrılır. Sanatçının tekniği - fırça darbelerinin titiz bir katmanlaşması - buğdaya dokulu bir yaşam, nazik bir salınım hareketi verir. Kasvetli kıyafetler giymiş yalnız bir figür, bu geniş manzaranın odak noktası, belki düşüncelerine dalmış veya sadece doğanın enginliğini düşünen, dokunaklı bir insan unsuru olur. Renk paleti kısık, tonlar yumuşak, ancak kompozisyon ustaca, derin bir sakinlik ve iç gözlem duygusu yaratıyor; havanın nefesini tutuyor gibi göründüğü ve denizin kıyıya sırlar fısıldadığı bir dünya. Uzak ufuk ve bulutlarla dolu gökyüzü kompozisyonu tamamlayarak, düşünceli bir yalnızlık atmosferi yaratır.