De scène speelt zich af in een zwak verlichte ruimte, waar een sterk contrast van licht en schaduw de compositie domineert. Een figuur, gekleed in wat lijkt op een monnikspij, gebaart naar een man die een vuurwapen vasthoudt. De monnik, met gevouwen handen als in een smeekbede of offerande, lijkt te proberen de gewapende persoon te ontwapenen of te pacificeren. De andere man, gekleed in burgerkleding, is de focus van het werk, zijn gezicht wordt getekend door een mengeling van woede en wellicht wanhoop, hij grijpt een wapen met sombere vastberadenheid. De achtergrond is een suggestieve vervaging van architectonische elementen, wat een interieur of mogelijk een gevel van een gebouw impliceert, maar de details zijn onduidelijk, waardoor de aandacht van de toeschouwer gefixeerd kan blijven op de emotionele uitwisseling tussen de twee mannen.