Tegen een levendige achtergrond van weelderige groene bergen toont deze betoverende scène een vredig dorpje aan het water dat zich uitstrekt langs de kalme oever. Een stevig stenen pier strekt zich gracieus uit in het reflecterende blauwe water, gekroond door een traditionele stenen lantaarn en bewaakt door twee kleine menselijke figuren die subtiel leven toevoegen aan de stilte. Het kabbelende water is meesterlijk weergegeven met fijne lijnen en subtiele blauwtinten, wat een gevoel van beweging en rust oproept. Een eenzame boot glijdt vredig nabij, zijn zeil vangt een fluister van de wind terwijl het een levendige reflectie op het oppervlak van het meer werpt.

De compositie balanceert natuurlijke en door de mens gemaakte elementen harmonieus: de dichtbeboste heuvel stijgt dramatisch op, maar fungeert als een zacht groen canvas achter de netjes opgestelde huizen langs de waterkant. De verfijnde houtsnedetechniek van de kunstenaar is duidelijk zichtbaar in het spel van lineaire texturen in het gebladerte en de herhalende patronen die de stenen pier sieren, terwijl het kleurenpalet een rustgevende mix is van groen, zachte aardetinten en puur blauw die kalmte en nostalgie oproepen. Deze prent is een klassiek voorbeeld van de Japanse ukiyo-e uit het begin van de 20e eeuw, waarin traditie samensmelt met een nauwgezette observatie van alledaagse landschappen; het nodigt de kijker uit om stil te staan bij een moment van vreedzaam samenleven tussen natuur en kleinstedelijk leven.