Σε αυτή την υπέροχη απεικόνιση του τουλίπα, ο καλλιτέχνης συλλαμβάνει την ουσία της άνοιξης με μια πλούσια και ζωντανή παλέτα. Η έντονη αντίθεση μεταξύ των φλογερών κόκκινων και των ψυχρών λευκών ανθέων προκαλεί ένα αίσθημα θερμότητας και ζωτικότητας. Κάθε πέταλο φαίνεται να ζωντανεύει, ζωγραφισμένο με γρήγορες, εκφραστικές πινελιές που δημιουργούν μια αίσθηση κίνησης και ζωής. Οι πλούσιοι πράσινοι στέλεχοι ανυψώνονται δραματικά από μια απλή σκοτεινή βάζα, υπογραμμίζοντας τη ομορφιά των λουλουδιών ενώ σταθεροποιούν τη σύνθεση. Το φόντο, σε ζεστό μπεζ, απαλύνει την συνολική εικόνα, επιτρέποντας στα χρώματα των τουλιπών να αναδεικνύονται πιο έντονα.

Η τεχνική του Μονέ εδώ είναι μια ευχάριστη εξερεύνηση της υφής και του φωτός; φαίνεται να προσκαλεί τον θεατή να μην δει απλώς τις τουλίπες, αλλά να τις αισθανθεί. Οι υπερκαλυμμένες αποχρώσεις δημιουργούν βάθος, και η στρατηγική διάταξη των λουλουδιών υποδηλώνει μια άγρια και φυσική διάταξη αντί για μια σκηνοθετημένη ανθοδέσμη, μια μαρτυρία της εστίασης του ιμπρεσιονισμού στο να συλλάβει τη φύση στην αυθεντική της μορφή. Αυτό το κομμάτι δεν αντικατοπτρίζει μόνο την κυριαρχία του καλλιτέχνη πάνω στο χρώμα και την μορφή, αλλά επίσης αποτυπώνει την εφήμερη ομορφιά της στιγμής – μια στιγμή που αποκαλύπτει μια χαρούμενη ανθοφορία, σχεδόν σαν να ψιθυρίζει στον θεατή: ‘Αρπάξτε την ημέρα, εκτιμήστε τη ομορφιά γύρω σας.’