ผลงานศิลปะชิ้นนี้แสดงภาพชีวิตในบ้านที่ถูกจับภาพด้วยการแตะสีน้ำที่ละเอียดอ่อน ผู้หญิงคนหนึ่งสวมเสื้อผ้าสีฟ้าพลิ้วไหว ปรับเสื้อโค้ทของเด็กน้อยเบาๆ ข้างๆ พวกเขามีเด็กอีกสองคนยืนอยู่ โดยมีสีหน้าสงบและท่าทางที่บ่งบอกถึงช่วงเวลาแห่งการเชื่อมต่อของครอบครัวร่วมกัน องค์ประกอบนั้นเรียบง่ายแต่ชวนให้นึกถึงอย่างยิ่ง ศิลปินใช้โทนสีที่นุ่มนวลและถูกปิดเสียง โดยส่วนใหญ่เป็นสีแดง สีเขียว และสีน้ำเงิน ซึ่งมีส่วนทำให้เกิดความรู้สึกอบอุ่นและความใกล้ชิด การลากเส้นของพู่กันนั้นอ่อนโยน เกือบจะลังเล ทำให้ตัวเลขมีคุณภาพที่อ่อนนุ่ม เกือบจะเหมือนอากาศ ธาตุ พื้นหลัง สีขาวนวลที่ถูกปิดเสียงช่วยเสริมการโฟกัสไปที่ตัวเลข สร้างความรู้สึกของพื้นที่ที่ไม่เกะกะ มันให้ความรู้สึกเหมือนช่วงเวลาที่เงียบสงบ การมองเข้าไปในชีวิตประจำวัน แต่เต็มไปด้วยความรักที่ไม่ได้เอ่ยปาก ผลงานศิลปะทำให้ผมนึกถึงความอบอุ่นของบ้านและความสุขง่ายๆ ในวัยเด็ก มันมีคุณภาพเหนือกาลเวลา ทำให้รู้สึกคิดถึงและเป็นส่วนตัวอย่างลึกซึ้ง เหมือนความทรงจำอันล้ำค่าที่ถูกจับในภาพวาด