Eser, sizi bir hayali atmosferde, su nilüferlerinin parlayan bir mavi alanın üzerinde yüzdüğü bir ortamda buluşturuyor. Monet, izleyiciyi suyun organik hareketinde kaybolmaya davet eden nazik fırça darbeleri kullanıyor. Yumuşak yeşil tonlarla zengin, hipnotik mavi arasındaki ince renk etkileşimi, huzurlu bir etki yaratarak kendinizi bozulmamış bir gölete bakıyormuş gibi hissettiriyor. Nilüfer yapraklarının deseni, bakışınızı tuvalin üzerinde gezdiriyor, dağınık çiçekler ise sahneyi yumuşak pembe ve sarı tonlarıyla vurgulayarak sizi Monet'in büyülü dünyasına kolayca çekiyor.

Bu eserle Monet, sadece bahçesinin görsel güzelliğini değil, aynı zamanda zamanın askıya alındığı bir anın özünü yakalıyor; günlük hayatın karmaşasından tatlı bir kaçış. Tarihi bağlam, bu esere katmanlar ekliyor; karmaşık bir dönem sırasında yaratılmış olsa da, duygusal bir sıcaklık yayıyor ve derinlemesine yankılanıyor. Monet'in yenilikçi teknikleri, ışık ve atmosfer üzerinde yoğunlaşarak, detaylara değil, modern izlenimci sanatın temellerini atıyor ve sonraki sanatçı nesillerinin benzer doğa ve duygu temalarını keşfetmesini sağlıyor.