Bu büyüleyici kıyı manzarası, karanın ve denizin buluştuğu huzurlu bir anı, geniş bir gökyüzü altında gözler önüne seriyor. Sanatçı, uçsuz bucaksız yeşillikleri ve hafifçe eğimli kıyı boyunca sıralanmış rustik ahşap yapıları hayata geçiren gevşek, empresyonist fırça darbeleri kullanıyor. Renk paleti, yapraklardaki toprak tonları ile suyun serin, değişen mavi ve yeşil tonlarını yumuşak bir uyum içinde sunarken, gökyüzündeki hafif bulutlar atmosfere narin ve geçici bir hava katıyor. Dalga seslerini, uzakta insan aktivitelerini neredeyse duyabiliyor; küçük tekneler sahilde dinleniyor, yalnız bir figür yol boyunca yürüyor ve sahneye insani bir samimiyet ekliyor. Kompozisyon dengeli ve canlı; bakışı gölgeli ağaçlardan uzak ufka yönlendirerek doğanın sükunet dolu görkemi ve insan yaşamıyla barış içinde yaşamayı zamansız bir şekilde yansıtıyor.

Ressamın tekniği, ayrıntılı gerçekçilikten ziyade akıcı, çağrıştırıcı fırça darbeleriyle ışık ve atmosferin geçici izlenimlerini yakalıyor. Bu yaklaşım, izleyiciyi taze denizden esen hafif rüzgarı ve ağaçlar arasından süzülen güneş ışığını hissedebilmeye davet ediyor. Tarihsel olarak, bu tür manzaralar, sanatçıların stüdyo kısıtlamalarından çıkarak doğrudan doğada resim yapmaya yöneldikleri döneme işaret ediyor; böylece doğanın gerçek, ani izlenimlerini ifade etmişlerdir. Neticede eser, hem samimi hem de geniş; sakin ve neredeyse şiirsel bir atmosfer yaratıyor — sahil yaşamının basitliği ve güzelliğine bir övgü niteliğinde.