Thomas Cole

Amerikan sanatının öncü figürlerinden Thomas Cole, ülkenin ilk büyük sanat akımı olan Hudson Nehri Okulu'nun kurucusu olarak anılır. 1801'de İngiltere'nin Lancashire kentinde doğan Cole, 1818'de ailesiyle birlikte Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti. Başlangıçta gravürcü olarak çalıştı ve ressam olarak büyük ölçüde kendi kendini yetiştirdi; başkalarının eserlerini inceleyerek ve Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi'ne katılarak becerilerini geliştirdi. 1825'te, New York'taki bir dükkânın vitrininde sergilenen manzara resimlerinin, etkili sanatçılar John Trumbull ve Asher B. Durand'ın dikkatini çekmesiyle hayatı belirleyici bir döneme girdi. Onların himayesi kariyerini başlattı ve sanatı ve yaşamıyla özdeşleşecek olan New York, Catskill'e taşınmasını sağladı.

Catskill'deki evinden Cole, Catskill ve Adirondack Dağları da dahil olmak üzere çevredeki vahşi doğaya sık sık keşif gezileri düzenledi. Yerinde ayrıntılı kurşun kalem eskizleri yapar, bunları daha sonra stüdyosunda epik kompozisyonlara dönüştürürdü. Cole'un yaklaşımı iki yönlüydü: Doğanın doğrudan, olgusal temsillerini titiz bir ayrıntıyla yapabiliyordu, aynı zamanda dramatik ışık ve gölgeyle dolu görkemli, hayali manzaralar yaratan bir yücelik ustasıydı. Amerikan manzarasının, İngiltere'de tanık olduğu sanayileşmenin yozlaşmasından etkilenmemiş, Tanrı'nın yaratılışının eşsiz bir tezahürü, bir 'yeni Cennet' olduğuna inanıyordu. Resimlerinde, engin, evcilleştirilmemiş vahşi doğa, içindeki insan figürlerini sık sık cüceleştirerek doğanın ezici görkemini ve gücünü vurgular.

Cole'un sanat felsefesi, 1836 tarihli "Amerikan Manzarası Üzerine Deneme"sinde dile getirdiği Romantik ve manevi ideallerle derinden iç içeydi. Amerikan vahşi doğasını sadece estetik bir güzellik kaynağı olarak değil, aynı zamanda ahlaki ve dini bir eğitim aracı olarak görüyordu. Bu bakış açısı, fırtınalı, evcilleştirilmemiş vahşi doğayı sakin, ekili manzarayla karşılaştırarak Amerika'nın gelecekteki yolunu yansıtan başyapıtı *Bir Fırtınadan Sonra Holyoke Dağı'ndan Manzara—The Oxbow* (1836)'da belirgindir. Sanayileşmenin ve batıya doğru genişlemenin amansız yürüyüşünün, saygı duyduğu vahşi doğayı yok edeceğinden endişe duyuyordu; bu gerilim, en güçlü eserlerine can verir.

Manzara resmini tarih resmi seviyesine yükseltmek amacıyla Cole, Avrupa'ya iki kapsamlı gezi yaptı (1829–32 ve 1841–42) ve İngiltere ile İtalya'daki Eski Ustaları inceledi. Bu seyahatler ona iddialı alegorik seriler yaratması için ilham verdi. En ünlüsü, *İmparatorluğun Gidişatı* (1836), kurgusal bir medeniyetin yükselişini ve düşüşünü izleyen beş bölümlük bir destandır ve kontrolsüz hırsın ve imparatorluk çöküşünün tehlikeleri hakkında bir uyarı niteliğindedir. Bir diğer önemli seri olan *Hayat Yolculuğu* (1842), bir nehir yolculuğu metaforuyla insan varoluşunun dört aşamasını tasvir ederek derinleşen dini inançlarını yansıtır. Bu seriler, derin fikirli bir ressam olarak ününü pekiştirdi.

Son yıllarında Cole'un inancı derinleşti ve Episkopal Kilisesi'ne katıldı. Frederic Edwin Church'ü tek resmi öğrencisi olarak kabul etti; Church, Hudson Nehri Okulu'nun ikinci kuşağının önde gelen bir figürü olacak ve Cole'un mirasının devamını sağlayacaktı. Cole, başka bir dini seri olan *Haç ve Dünya* üzerinde çalışmaya başladı, ancak 1848'de kırk yedi yaşında plörezi nedeniyle aniden ölmesi üzerine bu seri yarım kaldı. Asher B. Durand'ın anma resmi, *Akraba Ruhlar* (1849), Cole'u şair William Cullen Bryant ile Catskills'de dokunaklı bir şekilde tasvir eder; bu, Amerikalılara kendi manzaralarında ilahi görkemi görmeyi ilk öğreten sanatçıya kalıcı bir övgüdür. Thomas Cole sadece manzara resmetmekten daha fazlasını yaptı; ulusal bir sanatsal vizyon oluşturdu ve gelecek nesiller için Amerikalıların doğayla ilişkisini tanımladı.