Venedik şafağının yumuşak, ruhani ışığına bürünen sahne, narin bir dokunuşla açılıyor. Su parıldıyor, yukarıdaki soluk gökyüzünü yansıtıyor ve uzaktaki binalar sabah sisiyle bulanıklaşarak bir dinginlik hissi yaratıyor. Sanatçının ışık ve gölgeyi ustaca kullanması, soluk altın, mavi ve grilerin ince renk paletiyle birleştiğinde, zamansız bir güzellik hissi uyandırıyor. Neredeyse serin, nemli havayı hissedebilir ve teknelere çarpan suyun hafif dalgalanmalarını duyabilirim. Bu, sessiz zarafetin bir sahnesi, zamanın içinde yakalanmış bir an. Sanatçının fırça darbeleri gevşek ve empresyonisttir, ışığın ve atmosferin geçici niteliklerini yakalar. Bu, dinginliğin bir sahnesi, tuvalde korunan bir güzellik anı.