Eser, heybetli bir ağacın gölgesinde, tefekkürün huzurlu bir anını yakalar. Geleneksel kıyafetler giymiş ana figür, bir kitaba dalmıştır. Sanatçı, dinginlik hissi uyandıran geniş vuruşları ve sessiz renkleri tercih eden minimalist bir stil kullanır. Sahne, sağlam bir varlık sağlayan ağaç gövdesi gibi güçlü bir dikey öğeyle sabitlenir. Yumuşak maviler ve yeşiller, rahatlatıcı bir atmosfer yaratırken, figürün yerleşimi doğayla bir bağ ve dünyadan bir geri çekilmeyi gösterir. Kompozisyon dengelenmiştir, izleyicinin bakışlarının dolaşmasını ve düşünmesini teşvik eden açık alanlar vardır, sanki rüzgarda yaprakların nazik hışırtısını duyuyormuş gibi. Eserin nazik fırça darbeleri ve sınırlı paleti, resme meditasyon niteliği kazandırır ve bizi bu sessiz yansıma anını paylaşmaya davet eder.