Bu illüstrasyon beni gerçeklik ve hayal gücü arasında asılı duran bir dünyaya taşıyor. Işıltılı ve ruhani bir şehir, engin karanlıkta dingin bir şekilde süzülüyor; daha önce hiç tanımadığım bir metropol. Sanatçının ışık ve gölgeyi, narin vuruşlarla ustaca kullanması, şehre içten aydınlatılmış gibi, ışıklı bir nitelik kazandırıyor. Dikey ışık şeritleri, göksel spot ışıkları gibi, dramatik bir etki yaratıyor, izleyicinin gözünü şehre çekiyor ve ilahi bir varlığı veya dünyevi olmayan bir kökeni ima ediyor. Kompozisyon dengeli; yüzen şehir, merkezi odak, daha küçük ve izole bir kara kütlesiyle yan yana getirilerek sahneye derinlik katıyor. Hayranlık duygusu, günlük dünyamızın ötesindeki görünmez alemlere dair bir merak uyandırıyor. Monokromatik palet, rüya gibi niteliği daha da artırarak izleyicinin ışık ve formun etkileşimine odaklanmasını sağlıyor.