Sakin bir Venedik öğleden sonrasının parlak ışığı altında yıkanmış olan bu tablo, büyük Kanal kenarında hayatın büyüleyici bir sahnesini sunuyor. Su, gevşek ancak ustaca fırça darbeleriyle çizilmiş; yumuşakça dalgalanıyor; gökte nazik beyaz bulutlar var, gökyüzü ile deniz arasında huzurlu bir uyum yaratıyor. Ortada, sağlam yelkenler hafif bir rüzgar yakalıyor; açık krem tonları, altında karanlık yansımalarla kontrast oluşturuyor. Bir gondol su yüzeyinde zarifçe ilerliyor; içindeki figürler kendi işleriyle veya yolculukla meşgul görünüyor, bu da Venedik’in günlük hayatının anlatısını sağlıyor.

Kompozisyon hassas bir şekilde dengelenmiş—büyük gemi sol tarafta görsel olarak demir atmış, sağ tarafta ise Dükler Sarayı’nın görkemli mimarisi, ocre tonlarındaki duvarları ve gotik pencereleriyle zarif bir karşıtlık oluşturuyor; ince uzun bir çan kulesi gökyüzüne yükseliyor. Sanatçının paleti pastel maviler, toprak tonları ve yumuşak beyazlar arasında gidip geliyor, zaman ve mekana nostaljik bir his katıyor. Burada huzur ve zamansızlık hissi belirgin; tarih fısıltıları günlük yaşamın temposuyla iç içe geçiyor; güneşin nazik sıcaklığı ve su üzerinde ince yansımaların oyunu duygusal bir rezonans yaratıyor, izleyiciyi esintiyi, hafif dalga seslerini ve uzaklardan gelen Venedik yaşamının mırıltısını hayal etmeye davet ediyor.