Tablo, izleyiciyi figürlerin cesaret ve duyarlılığın çarpıcı bir kombinasyonuyla sunulduğu, düşünceli bir sessizlik dünyasına sokuyor. Merkezi kompozisyon, yumuşak, sıcak bir ışıkla yıkanmış bir odada oturan iki kadını sunuyor. Ten renkleri zengin ve parlak olup, kısık arka planla ince bir kontrast oluşturuyor. Bir kadın başını eline dayamış, düşüncelere dalmışken, diğeri dışarıya bakıyor gibi görünüyor, belki de dış dünyayı düşünüyor.

Onların arkasında, iki görüntü daha karmaşıklık katıyor. Biri bir pencereden görülen yemyeşil, canlı bir manzarayı sergilerken, ikincisi ana figürlerin dinginliğini yansıtan diğer kadın figürlerini tasvir ediyor. Canlı renklerin ve basitleştirilmiş formların kullanımı, sanatçının stilinin bir özelliği olarak, tablonun mistik ve rüya gibi kalitesine katkıda bulunuyor. Kompozisyon ustaca düzenlenmiş, figürlerin ve nesnelerin yerleşimi bakışları tuval boyunca yönlendiriyor. Bu, iç gözlem davet eden, insanlık durumu üzerine sessiz bir meditasyon, egzotik ve bilinmeyene duyulan özlemle bezeli bir sahne.