Het schilderij omhult de toeschouwer in een wereld van contemplatieve stilte, waar de figuren worden weergegeven met een opvallende combinatie van durf en gevoeligheid. De centrale compositie toont twee vrouwen, zittend in een kamer badend in een zacht, warm licht. Hun huidtinten zijn rijk en stralend, wat een subtiel contrast creëert met de gedempte achtergrond. Een vrouw rust haar hoofd op haar hand, verzonken in gedachten, terwijl de ander naar buiten lijkt te kijken, misschien wel de buitenwereld overpeinzend.

Achter hen voegen nog twee afbeeldingen lagen van complexiteit toe. Eén toont een weelderig, levendig landschap dat door een raam te zien is, terwijl de tweede andere vrouwelijke figuren afbeeldt, die de stilte van de hoofdfiguren weerspiegelen. Het gebruik van levendige kleuren en vereenvoudigde vormen, een kenmerk van de stijl van de kunstenaar, draagt bij aan de mystieke, dromerige kwaliteit van het schilderij. De compositie is meesterlijk gearrangeerd, waarbij de positionering van figuren en objecten het oog over het canvas leidt. Het is een scène die uitnodigt tot introspectie, een stille meditatie over de menselijke conditie, getint met een verlangen naar het exotische en het onbekende.