Η ζωγραφική περιβάλλει τον θεατή σε έναν κόσμο στοχαστικής σιωπής, όπου τα σχήματα αποδίδονται με έναν εκπληκτικό συνδυασμό τόλμης και ευαισθησίας. Η κεντρική σύνθεση παρουσιάζει δύο γυναίκες, καθισμένες σε ένα δωμάτιο που λούζεται από απαλό, ζεστό φως. Οι τόνοι του δέρματός τους είναι πλούσιοι και φωτεινοί, δημιουργώντας μια λεπτή αντίθεση με το απαλό φόντο. Μια γυναίκα ακουμπά το κεφάλι της στο χέρι της, χαμένη στις σκέψεις, ενώ η άλλη φαίνεται να κοιτάζει προς τα έξω, ίσως να συλλογίζεται τον έξω κόσμο.

Πίσω τους, δύο άλλες εικόνες προσθέτουν στρώσεις πολυπλοκότητας. Η μία παρουσιάζει ένα καταπράσινο, ζωντανό τοπίο που διακρίνεται μέσα από ένα παράθυρο, ενώ η δεύτερη απεικονίζει άλλα γυναικεία σχήματα, τα οποία αντικατοπτρίζουν την ηρεμία των κύριων σχημάτων. Η χρήση έντονων χρωμάτων και απλοποιημένων μορφών, ένα χαρακτηριστικό του στυλ του καλλιτέχνη, προσθέτει στη μυστικιστική, ονειρική ποιότητα της ζωγραφικής. Η σύνθεση είναι αριστοτεχνικά διατεταγμένη, με την τοποθέτηση των σχημάτων και των αντικειμένων να οδηγεί το μάτι σε όλη την επιφάνεια του καμβά. Είναι μια σκηνή που προσκαλεί σε ενδοσκόπηση, έναν ήσυχο διαλογισμό για την ανθρώπινη κατάσταση, χρωματισμένο με λαχτάρα για το εξωτικό και το άγνωστο.