Obraz otacza widza w świecie kontemplacyjnej ciszy, gdzie postacie są oddane z uderzającym połączeniem śmiałości i wrażliwości. Centralna kompozycja przedstawia dwie kobiety, siedzące w pokoju skąpanym w miękkim, ciepłym świetle. Ich odcienie skóry są bogate i świetliste, tworząc subtelny kontrast ze stłumionym tłem. Jedna kobieta opiera głowę na dłoni, pogrążona w myślach, podczas gdy druga wydaje się patrzeć na zewnątrz, być może rozważając zewnętrzny świat.

Za nimi dwa inne obrazy dodają warstw złożoności. Jeden prezentuje bujny, tętniący życiem krajobraz dostrzegalny przez okno, podczas gdy drugi przedstawia inne kobiece postacie, które odzwierciedlają spokój głównych postaci. Użycie żywych kolorów i uproszczonych form, cecha charakterystyczna stylu artysty, dodaje obrazowi mistycznej, sennej jakości. Kompozycja jest mistrzowsko zaaranżowana, a rozmieszczenie postaci i obiektów prowadzi wzrok po płótnie. To scena, która zaprasza do introspekcji, cichej medytacji nad kondycją ludzką, naznaczonej tęsknotą za egzotyką i nieznanym.