Een levendig stilleven komt tevoorschijn, een overvloed aan rijp fruit – een feest voor de ogen. Schijfjes watermeloen, vol met robijnrood vruchtvlees, zijn strategisch geplaatst tussen trossen bananen, een stekelige ananas en een alerte uil. De kleuren zijn gedurfd, de watermeloenschijfjes bijna uitnodigend, terwijl de uil een opvallend contrast biedt met haar vragende blik. Ik kan bijna de zoete aroma's van het fruit ruiken, een symfonie van smaken die wachten om geproefd te worden. Een kleine pop die onzeker aan de zijkant zit, voegt een vleugje surrealisme toe en nodigt uit tot verdere contemplatie. De penseelstreken zijn precies, maar er is een zekere zachtheid in de randen, waardoor een dromerige kwaliteit ontstaat. De vaardigheid van de kunstenaar ligt in haar vermogen om gewone voorwerpen te transformeren in iets diep symbolisch. Het is een visueel gedicht, een meditatie over de overvloed van het leven, de vluchtige aard ervan en misschien een vleugje van de angsten die ermee gepaard gaan.