Bu eser, Venedik’in sakin bir sabahını ışık ve gölge ustaca kullanılarak yakalıyor. Bacino di San Marco’nun durgun suları, resmin sağ tarafında yer alan Palazzo Ducale’nin terrakota tonlarını yansıtıyor; gotik mimarisiyle heybetli duran bu yapı, tabloya hakim. Gondolcular seda sularda siluet halinde ilerliyor, küçük ama canlı figürlerle ihtişamlı arka plan arasında hayat bulan bir sahne oluşturuyorlar. Gökyüzü yumuşak mavi tonlar ve hafif bulutlarla huzurlu bir atmosfer sunuyor, izleyiciyi Venedik’in büyüleyici bu anına davet ediyor.

Sanatçının fırça darbeleri detay ile izlenim arasında ustaca bir denge kuruyor, renk katmanları parıltılı, neredeyse dokunulur bir hava yaratıyor. Kompozisyon, ön plandaki canlı su yolundan başlayıp uzaklarda görünen mimari harikalara doğru bakışı yönlendiriyor; insan faaliyetleri ve zamansız şehir manzarası harmanlanıyor. Sıcak toprak tonları, lagünün serin mavileri ile dengeleniyor; bu da hem huzur hem de canlılık hissettiriyor. Bu dikkat çekici eser, izleyiciyi hem canlı hem de tarihî büyüklüğe sahip Venedik’in büyüleyici geçmişine götürüyor.