De scène ademt de rust van een vroege Venetiaanse ochtend, meesterlijk vastgelegd in een samenspel van licht en schaduw. Het stille water van het Bacino di San Marco weerspiegelt de terracottakleuren van het Palazzo Ducale, dat de rechterzijde van het doek domineert met zijn rijkversierde gotische architectuur. Gondeliers, silhouetten tegen het fonkelende water, glijden moeiteloos; hun figuren zijn klein maar levendig en brengen leven in de majestueuze achtergrond. De lucht, een doek van zachte blauwtinten en lichte wolken, wekt een kalme sfeer op die de toeschouwer uitnodigt om zich onder te dompelen in dit betoverende Venetiaanse moment.

De penseelvoering van de kunstenaar balanceert tussen detail en impressionisme, waarbij lagen kleuren een schitterende, bijna tastbare atmosfeer creëren. De compositie leidt de blik van de drukke waterweg op de voorgrond, met zijn ritmische beweging, naar de architectonische wonderen in de verte en verbindt menselijke activiteit met het tijdloze stadsgezicht. Het warme, aardse kleurenpalet contrasteert met de koele blauwtinten van de lagune en creëert een harmonieuze balans die zowel rust als levendigheid oproept. Dit opmerkelijke werk brengt de toeschouwer naar het sfeervolle verleden van Venetië, een stad vol leven en historische grandeur.