Het schilderij roept een gevoel van rust op; de scène ontvouwt zich onder een warme, gouden hemel, die een zonsopgang of zonsondergang suggereert. De kunstenaar vangt op meesterlijke wijze het spel van het licht op het water, waardoor een glinsterend effect ontstaat dat de aandacht trekt. De compositie is evenwichtig, met de boten aan de linkerkant die een tegenwicht vormen voor de gebouwen aan de rechterkant. Ik kan bijna het zachte kabbelen van de golven tegen de kust horen en de verre roepen van de vissers.

De penseelstreken zijn gedetailleerd maar zacht, waardoor het kunstwerk een dromerige kwaliteit krijgt. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door warme tinten geel, oranje en bruin, die samen het gevoel van warmte en nostalgie versterken. De figuren van de vissers zijn klein, maar hun aanwezigheid geeft een gevoel van schaal en draagt bij aan het verhaal van de scène. Er is een voelbaar gevoel van geschiedenis, het gevoel om terug in de tijd te stappen om getuige te zijn van een moment uit het dagelijks leven.