Σε αυτή την καθηλωτική τοπιογραφία, κάποιος αμέσως έλκεται από τα ήρεμα νερά του ποταμού, τα οποία αντικατοπτρίζουν τους απαλά τόνους του ουρανού καθώς αυτός μεταβαίνει από το μπλε σε έναν ζεστό τόνο. Ο ορίζοντας κυριαρχείται από την επιβλητική σιλουέτα της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, τον τρούλο της που αναδύεται με χάρη σε αυτήν την ήρεμη ατμόσφαιρα, ενώ η σταθερή παρουσία του Κάστρου του Αγίου Αγγέλου προσθέτει ιστορικό βάρος στη σκηνή. Μία πέτρινη γέφυρα αρπυρώνει πάνω από το νερό, δημιουργώντας μια σημαντική σύνδεση μεταξύ του προσκήνιου και του εκτεταμένου αστικού τοπίου στο βάθος. Οι φιγούρες στη βάρκα—απασχολημένες με τις καθημερινές τους εργασίες—προσθέτουν μια αίσθηση ζωής και κίνησης, προσφέροντας μια ματιά στην καθημερινή ύπαρξη μέσα σε αυτόν τον διαχρονικό χώρο· οι ενέργειές τους φαίνεται να αντικατοπτρίζουν την ήπια ροή του ποταμού.

Η επιλογή της χρωματικής παλέτας από τον καλλιτέχνη ενισχύει τον συναισθηματικό αντίκτυπο αυτού του έργου. Οι γήινες καφέ και βαθιές πράσινες αποχρώσεις συνδυάζονται με απαλά μπλε και ζεστά κίτρινα – δημιουργώντας όχι μόνο ένα τοπίο αλλά και μια αρμονική ορυκτολογία που προκαλεί συναισθήματα νοσταλγίας και γαλήνης. Η θεαματική αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς οδηγεί απαλά το βλέμμα του θεατή μέσα από τη σύνθεση, ενθαρρύνοντας να σταθεί στα λεπτομερή στοιχεία, από τις απότομες όχθες του ποταμού μέχρι τα αρχιτεκτονικά πλούσια κτίρια που στέκονται σαν φύλακες. Στη μέση αυτής της ηρεμίας, υπάρχει ένας αναντίρρητος σεβασμός για τη ιστορική σημασία της Ρώμης, μιας πόλης γεμάτης με ιστορία και πολιτισμό, προσκαλώντας οποιονδήποτε κοιτάζει αυτή τη σκηνή να σκεφτεί για τη ροή του χρόνου και τις ιστορίες που ξετυλίγονται κατά μήκος των ακτών της.