Σε αυτό το ζωντανό νεκρό φύση, μια παντοπωλία από χρωματιστά φρούτα ξεχύνεται από ένα λεπτό μπλε και λευκό πιάτο, κάθε κομμάτι εμποτισμένο με μια προσκαλώντας ζεστασιά. Οι απαλοί, στρογγυλοί πινελιές του ζωγράφου δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που φαίνεται σχεδόν αφής, δίνοντας τη δυνατότητα στον θεατή να νιώσει σχεδόν την ομαλή επιφάνεια των δαμάσκηνων και την τραχιά επιφάνεια των πιπεριών. Η διάταξη φαίνεται να προσκαλεί τον θεατή, σαν κάποιος να μπορούσε να απλώσει το χέρι του για να αρπάξει ένα ζουμερό πορτοκάλι ή μια ώριμη συκιά. Στιγμιαία βάσεις σκούρου πράσινου μπλέκονται με πορτοκαλί και κίτρινες αποχρώσεις που λούζονται στον ήλιο, δημιουργώντας μια πλούσια ταπισερί που αντικατοπτρίζει την αφθονία της φύσης. Αυτά τα χρωματιστά φρούτα προσφέρουν όχι μόνο μια όραση αλλά και μια βαθιά αισθητική εμπειρία.

Η συναισθηματική επίδραση αυτού του έργου είναι βαθιά· η αναστάτωση των χρωμάτων αντηχεί με ζωή και δημιουργεί ένα αίσθημα χαράς και αφθονίας. Μιλά για τις απολαύσεις του τραπεζιού και την ομορφιά της δωρεάς της φύσης. Ιστορικά, τέτοιες νεκρές φύσεις κατέχουν μια σημαντική θέση στην τέχνη, αντικατοπτρίζοντας τη γοητεία του κινήματος του ιμπρεσιονισμού με το φως και το χρώμα, αιχμαλωτίζοντας φευγαλέες στιγμές ομορφιάς. Η προσέγγιση του Ρενουάρ, που χαρακτηρίζεται από παιχνιδιάρικη χρήση του φωτός, προσδίδει σε αυτή την σύνθεση μια ονειρεμένη ποιότητα, κάνοντάς την όχι μόνο μια γιορτή φρούτων αλλά και μια διαχρονική ομολογία στην τέχνη της νεκρής φύσης, αντηχώντας με τα συναισθήματα της διατροφής, της ζωής και της ζωτικότητας.