Βυθισμένη στο απαλό φως της ημέρας, αυτή η αγροτική σκηνή αιχμαλωτίζει μια γαλήνια αυλή φάρμας γεμάτη ήπιες κινήσεις και απαλή υφή. Οι γήινοι κόκκινοι τόνοι των παλιών τούβλινων κτιρίων αντιπαραβάλλονται αρμονικά με το πλούσιο πράσινο του χορταριού και των φύλλων, ζωγραφισμένα με ζωντανές, ιμπρεσιονιστικές πινελιές που μοιάζουν να λάμπουν από ζωή. Η ατμόσφαιρα είναι ήρεμη αλλά ζωντανή — οι κότες σκαλίζουν περίεργα στο προσκήνιο, ενώ μία αγελάδα βόσκει ήρεμα κοντά στις ρουστίκ κατασκευές, όλα κάτω από τη σκιά ενός στριφογυριστού, φυλλοβόλου δέντρου. Το παιχνίδι φωτός και σκιάς χορεύει στον καμβά, προσκαλώντας τον θεατή να ακούσει το απαλό θρόισμα των φύλλων και τους ήπιους ήχους της αγροτικής ζωής.

Αυτό το έργο αποτελεί παράδειγμα επιδέξιας χρήσης του φωτός και του χρώματος για να προκαλέσει μια συναισθηματική ατμόσφαιρα ειρήνης και αγροτικής απλότητας. Οι πινελιές είναι χαλαρές αλλά σκόπιμες, δημιουργώντας υφή και βάθος που δίνουν ζωντάνια στη σκηνή πέρα από την απλή αναπαράσταση. Δημιουργημένο το 1906, αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον της εποχής για την αποτύπωση στιγμιαίων στιγμών της καθημερινής ζωής μέσω ιμπρεσιονιστικών τεχνικών, γιορτάζοντας την ήρεμη ομορφιά της φύσης και τον ταπεινό ρυθμό της ζωής στην ύπαιθρο. Πρόκειται για έναν τρυφερό φόρο τιμής στον αργό ρυθμό ζωής, όπου κάθε ηλιόλουστη γωνιά φαίνεται ζωντανή και φιλόξενη.