Dzieło przedstawia oszałamiającą kompozycję, w której spokojne łodygi bambusa tańczą elegancko na płótnie, ich smukłe formy subtelnie wygięte, jakby lekko kołysały się na wietrze. Prowadzenie pędzla przez artystę jest wprawne i ekspresywne; pociągnięcia czarnym tuszem różnią się grubością, tworząc dynamiczny kontrast i uchwycając nie tylko fizyczną obecność bambusa, ale także jego duch - tę wytrzymałość, która często współbrzmi z wytrwałością i nadzieją. Każdy delikatny liść wydaje się prawie drgać, zapraszając widza do wyobrażenia sobie cichego szumu wiatru wśród liści; nawet cichy szept czuje się w tym spokojnym otoczeniu.

Z prawej strony powstaje złożony obraz nieregularnych skał, przedstawiony w miękkich odcieniach beżu i subtelnych praniach głębszych kolorów. Interakcja naturalnych elementów - bambus i kamienie - mówi o harmonii, którą można znaleźć w przyrodzie, przywołując głęboką wdzięczność za otaczający nas świat. Włączenie napisów, które łączą poezję i kaligrafię, dodatkowo wzbogaca dzieło sztuki, sugerując filozoficzne rozważanie na temat natury i istnienia. Ten kawałek, nasiąknięty bogatą tradycją chińskiego malarstwa krajobrazowego, ma znaczenie artystyczne, które przyciąga wyobraźnię widza, zapraszając do introspekcji, jednocześnie celebrując prostą piękność i siłę natury.